Integracja sensoryczna (SI)

Integracja Sensoryczna (SI) jest metodą pracy z dziećmi, zarówno terapeutyczną, jak i profilaktyczną. Ćwiczenia SI angażują całe ciało, w szczególności zmysły : równowagi oraz wzrok i słuch. Prowadzą do właściwej organizacji pracy układu nerwowego na poziomie analizy i synchronizacji bodźców zmysłowych.

Integracja sensoryczna to neurobiologiczna czynność, która zachodzi w obrębie ciała każdego człowieka. Gdy doznania są przenoszone do mózgu w zintegrowany, zorganizowany sposób, mózg wykorzystuje je do kształtowania percepcji (słyszenia, widzenia, mówienia, czytania, pisania), zachowań i w procesach uczenia się. Jednak, gdy mózg i cały system nerwowy nie są w stanie bez zakłóceń integrować informacji pochodzących ze zmysłów, wówczas mówimy o zaburzonej integracji sensorycznej. Informacje docierające do mózgu są niewłaściwie przetwarzane, w następstwie czego pojawiają się zaburzenia percepcji (słyszenia, widzenia, mówienia, czytania, pisania), zdolności ruchowych (koordynacja), reakcji równóważnych, umiejętności bawienia się, samoobsługi, zachowania i uczenia się.

Jeżeli Twoje dziecko:

– Doświadcza trudności w uczeniu się (ma kłopoty z czytaniem, pisaniem, ortografią, liczeniem, zapamiętywaniem),
– Ma problemy ruchowe (słaba koordynacja ruchowa, opóźniony rozwój ruchowy, trudności z utrzymywaniem równowagi),
– Nie lubi się uczyć (ma niską motywację i samoocenę, o wszystkim zapomina, sprawia wrażenie leniwego),
– Jest nadmiernie ruchliwe i nerwowe, ma kłopoty z koncentracją uwagi, cierpi na nadpobudliwość psychoruchową ADHD,
– Jest zbyt spokojne, powoli wykonuje codzienne czynności np. odrabianie lekcji,
– Jest nadwrażliwe lub zbyt mało wrażliwe na bodźce: wzrokowe, słuchowe, dotykowe,
– Jest nadwrażliwe na ruch (negatywna reakcja na ruch, choroba lokomocyjna),
– Jego tempo rozwoju jest wolniejsze, sprawia wrażenie zagubionego w codziennych wyzwaniach, które przynosi rzeczywistość,
– Szybko się męczy, jest rozdrażnione, niechętnie zawiera nowe znajomości, gorzej radzi sobie z podstawowymi czynnościami samoobsługowymi jak: mycie zębów, sznurowanie butów, ubierania się;
– Preferuje inną formę jedzenia, niż dzieci w jego wieku np. w formie papki, preferuje pokarmy stałe, bądź ma kilka wybranych ulubionych posiłków, reszty unika i nie chce próbować;
– Charakteryzują go labilne stany emocjonalne od rozdrażnienia do płaczu po śmiech.

W przypadku wyżej wymienionych trudności zachęcamy do zgłoszenia się na diagnozę Integracji Sensorycznej.

Jesteśmy po to, aby pomóc!

Zapraszamy na diagnozę i terapię Integracji Sensorycznej!!!