Terapia Miofunkcjonalna

MFS (Zaburzenia miofunkcjonalne)

Nieprawidłowy wzorzec ruchowy języka i warg podczas połykania. To oznacza, że język podczas każdego aktu połykania (ok 1000 – 2000 razy dziennie) porusza się do przodu i naciska na zęby. W ten sposób język jako jeden z najsilniejszych kompleksów mięśni naszego ciała może przesuwać zęby i /lub deformować szczęki.

Niekorzystne napięcie mięśni w obszarze ust, które powoduje, że język nie znajduje swojej prawidłowej pozycji spoczynkowej, względnie nie potrafi jej utrzymać. Usta często są otwarte.

Możliwe są takie objawy:

– otwarte usta

– oddychanie przez usta

– pogrubiona i zaczerwieniona warga dolna

– wilgotna warga dolna

– ślina w kącikach ust

– język w pozycji spoczynkowej napiera na zęby, albo leży między zębami

– zaburzenia artykulacji, często przy realizacji głosek /s/, /sz/, oraz /t, d, n, l/

– słabo wyrażona mimika twarzy

– problemy z postawą

Jakie są możliwe następstwa nieleczonego zaburzenia miofunkcjonalnego?

– Stałe problemy z artykulacją lub/oraz niewyraźna wymowa

– Złe ustawienie szczęk i zębów (np. mocno wystające zęby przednie, zgryz krzyżowy, zgryz otwarty, etc.)

– Problemy ze stawami skroniowo – żuchwowymi

– Z powodu ucisku i tarcia języka na dziąsła może powstać paradontoza

W jaki sposób daje się leczyć zaburzenie miofunkcjonalne?

Celem terapii logopedycznej jest uzyskanie prawidłowej pozycji spoczynkowej języka, zamknięcie ust i prawidłowe połykanie. Zależnie od natężenia zaburzenia i indywidualnego rozwoju, współpracy dziecka i wspierania terapii przez rodziców, jak również ewentualnie istniejących zaburzeń wymowy i ich nasilania.

Podczas terapii prowadzone są ćwiczenia postrzegania w obszarze jamy ustnej, ćwiczenia w celu poprawy pozycji spoczynkowej języka i warg, ćwiczenia języka i warg, ćwiczenia zasysania i połykania oraz ćwiczenia całego ciała.

Nauka połykania i praca nad artykulacją głosek /s/ i /sz/ ma sens dopiero wtedy, gdy poprzez ćwiczenia języka jest wyćwiczona dobrze jego muskulatura (składająca się z 17 mięśni).

Zmiana ułożenia narządów mowy podczas mówienia odbywa się tak szybko, że zastosowanie nowo wyuczonej i prawidłowej wymowy głosek /s/ albo /sz/ w mowie codziennej jest możliwe tylko przy zrównoważonej muskulaturze języka.

Terapię prowadzi: mgr Malwina Wilczyńska